ഇതൊഴിവാക്കി പ്രധാന ഉള്ളടക്കത്തിലേക്ക് പോവുക
നീരാളി
ഗാസി അല്‍ ഗൊസൈബി

(സൗദി അറേബ്യ)

പരിഭാഷ: യൂസഫ്‌. എ. കെ.

ഒരു കൈ എന്റെ കഴുത്ത് ചുറ്റിപ്പിടിക്കുന്നു
മറ്റൊന്ന് എന്റെ അവയവങ്ങള്‍
ഒന്നു വീണ്ടും മറ്റൊന്ന്

ഈ കറുത്ത കൈകള്‍
എന്റെ ഞരമ്പുകള്‍ ഊറ്റിക്കുടിച്ച്
എന്റെ ശരീരത്തില്‍ നിന്നും ജീവിതം വറ്റിക്കുന്നു.
എന്റെ കൈകള്‍ എവിടെയാണ്?
ഞാന്‍ പിടിച്ച കത്തി?
ഒരിക്കല്‍ എനിക്ക് സഹസ്രം കൈകളുണ്ടായിരുന്നു 
കത്തികള്‍ സഹസ്രം!
സ്വന്തം കൈകള്‍ കൊണ്ട്
എന്റെ കൈകള്‍ വെട്ടിമാറ്റാന്‍ കഴിയുമായിരുന്നു.
പക്ഷെ ഇപ്പോള്‍ ഞാന്‍ കൈകളില്ലാതെ
കറുത്ത കൈകളില്‍ അകപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു

ഈ കറുത്ത കൈകള്‍ എന്നെ ശ്വാസം കെടുത്തുന്നത്‌ ഞാനറിയുന്നു
ജന്തു എന്നെ തുറിച്ചു നോക്കുന്നു
എന്റെ മരണം കണ്ടു അത്യാര്‍ത്തിയാല്‍
അവന്റെ താടിക്ക് നേരെ എന്നെ അടുപ്പിച്ചു,
ചരിയുമ്പോള്‍
പൊടുന്നനെ എന്റെ നെറ്റിയില്‍ നിന്നൊരു കത്തി മുളച്ചു വന്നു
എന്റെ വാരിയെല്ലുകളില്‍ നിന്നൊരു കത്തി,
പുതു നിണത്തില്‍ നിന്നും മുറിവ് പൂക്കുന്നു
ഓരോ തുള്ളിയും ഒരു കൈ വളര്‍ത്തിക്കൊണ്ട്.
എന്നെ ശപിച്ച്
ഒളിഞ്ഞിരുന്ന നേത്രങ്ങള്‍ മരിച്ചു.
........
ഞാന്‍ നിന്നോടോപ്പമുള്ളപ്പോള്‍
ഗാസി അല്‍ ഗൊസൈബി

(സൗദി അറേബ്യ)

പരിഭാഷ: യൂസഫ്‌. എ. കെ.

യാത്ര തുടങ്ങുന്നു ഞാന്‍
(താരങ്ങള്‍ കണ്ടുമുട്ടുന്ന നിന് നേത്രക്കടലിനേക്കാള്‍
മനോഹരമായി മറ്റൊന്നുമില്ലെങ്കിലും,
അവിടെ പ്രണയത്താല്‍ തിളങ്ങുന്നുണ്ടവ
പ്രകാശഗോപുരത്തിന്‍ അടയാളത്തീ സുസ്മിതമാവുന്നു
യാത്രികന്  വെളിച്ചം വീശിക്കൊണ്ട്.
തുറമുഖങ്ങള്‍ പ്രവേശം മുടക്കി
യാത്രരേഖയില്ലാതിറങ്ങാന്‍ ശ്രമിച്ചതിനു).

ഞാന്‍ പുറപ്പെട്ടു
സുന്ദരിയാം വനിതകളെ തേടി
സുഗന്ധവും കൊഹലും പുഞ്ചിരിയുമണിഞ്ഞു
ആനന്ദമറിയാ സ്ത്രീകള്‍
എങ്കിലും നിന് മുഖം
ഒരു കുട്ടിയെപോലെ, മുഖങ്ങളില്‍ സുന്ദരം
വിഭൂഷിതമാവാത്ത
ദുഖവും വിശപ്പും, ഭയവും കാണാം
ഒരു നിമിഷം പുഞ്ചിരി; ചുളിക്കും നെറ്റി മറ്റൊന്നില്‍
പായകള്‍ വിടര്‍ത്തി ഞാന്‍ അലഞ്ഞു
ജീവിതത്തിന്‍ നിഗൂഡതകളോട് പോരാടി
കടംകഥകളുടെ, ഗൂഡോക്തികളുടെ കടല്‍ കടന്നു
എങ്കിലും നീ നിന് മനസ്സില്‍
ദര്‍ശനത്തോട് മല്ലിട്ടില്ലൊരിക്കലും
പ്രകൃതിതന്നതിരുകള്‍ക്കപ്പുറം തിരഞ്ഞില്ല
ചോദ്യങ്ങള്‍ തൊടുത്തെന്നാലും
ശരിതെറ്ററിഞ്ഞു
കാപട്യത്തിന്‍
മൂടല്‍മഞ്ഞില്‍ തുളച്ചിറങ്ങി.

ഞാന്‍ പുറപ്പെട്ടു
വസ്ത്രവും കണ്ണിന്‍ നിറവും മാറ്റി
മറ്റുള്ളോര്‍ക്കെന്നെയറിയാന്‍ നാവു മൂര്‍ച്ച കൂട്ടി
അവരുടെ താളത്തോടൊത്താടി
വാചാലത നല്ല ചേലില്‍ ധരിച്ചു
പഴയമുഖം മാറ്റി
എങ്കിലും നിന്നോടൊത്താവുമ്പോള്‍
നിനക്കറിയുന്ന പഴയ ഞാന്‍ തന്നെ
എന്നെത്തന്നെ  അറിയുംപോല്‍ 
സൂര്യനെ എന്റെ തഴമ്പ് കാട്ടുന്നു
കാറ്റിനെ എന്റെ തെറ്റും
ഞാനെന്താണോ, അത് സ്വീകരിക്കുന്നു
നിന്റെ ഉദാര സ്നേഹം എന്നെ അംഗീകരിക്കും പോല്‍.
നിശബ്ദത
ഗാസി അല്‍ ഗൊസൈബി

(സൗദി അറേബ്യ)

പരിഭാഷ: യൂസഫ്‌. എ. കെ.
നമ്മുടെ വാക്കുകള്‍ മരിച്ചു
സ്വേച്ചാധിപതിയുടെ  മനസാക്ഷിപോലെ
ജീവന്റെ ഉറവയിലവയൊരിക്കലും നീരാടിയില്ല
ജന്മവ്യഥയും മുറിവുമറിഞ്ഞില്ല,
കുന്തമുനയില്‍ നടക്കുമിന്ദ്രജാലവും.

ചങ്ങലയില്ലാലോകം  സ്വപ്നം കാണ്മൂ നാം
പക്ഷാഘാതമേറ്റ തൂലികയിലുയര്‍ന്നു
പനിനീരിന്‍ കാലം
മൃത്യുഹൃദയങ്ങളില്‍ പൂക്കും
നമ്മള്‍ തന്‍ തൂലികയില്‍ പിറന്നൊരു 

നവ്യാത്ഭുതം സ്വപ്നം കാണ്മൂ

ധീരനാം കവി മൃത്യുവെ ഭയപ്പെടുമ്പോള്‍
ഉത്തമ കവിത നിശബ്ദത!
ഓ, മരുഭൂമി (1989) 
ഗാസി അല്‍ ഗൊസൈബി
(സൗദി അറേബ്യ)
പരിഭാഷ: യൂസഫ്‌. എ. കെ.

ലോകം തേടി ഞാന്‍
ഭൂമി കൂടുതല്‍ ഊഷരമാവാതെ,
സ്നേഹമധികം വിശുദ്ധമാവാതെ,
ദ്വേഷം നിന്നെക്കാള്‍ കഠിനമാവാതെ.

 നിന്നിലേക്ക്‌ മടങ്ങി ഞാന്‍, മരുഭൂമീ,
കടല്‍ പത എന് മുഖത്ത്;
മനസ്സില്‍ കണ്ണീരിന്‍ മരുപ്പച്ച,
പ്രഭാതത്തിന്‍മുമ്പൊരു നിഴലനങ്ങുന്നു കടലില്‍
പിന്നിയിട്ട മുടിയുടെ സ്വര്‍ണമിന്നാട്ടം.
എന്ചുണ്ടില്‍ രണ്ടുവരി കവിത
പ്രതിധ്വനിക്കാത്ത ഒരു ഗാനം.

ഞാന്‍ മടങ്ങി നിന്നിലേക്ക്‌, ആശയറ്റ്.
മാനവര്‍ക്കിടയില്‍ ഒരു
ചേര്‍ച്ചയുമില്ലെന്നു കണ്ടു.
ഞാന്‍ നിന്നിലേക്ക്‌ മടങ്ങി, നാശമടഞ്ഞു;
ഹൃദയമില്ലാത്ത
വാരിയെല്ലിന്‍കൂട് പോലെ ലോകം.
സ്നേഹം നഷ്ടപ്പെട്ട  വാക്കാണ്‌
സ്നേഹമെന്നത്.
ഞാന്‍ നിന്നിലേക്ക് മടങ്ങി പരാജിതനായി;
ജീവിതത്തിന് യുദ്ധങ്ങള്‍ ചെയ്യുകയായിരുന്നു ഞാന്‍
വികാരത്തില്‍ തളഞ്ഞെടുത്ത വാളുമായി.

ഞാന്‍ നിന്നിലേക്ക്‌ മടങ്ങി . . . നങ്കൂരമിട്ടു
പൂഴിമണലില്‍.
മഞ്ഞുതുള്ളിയില്‍ മുഖം കഴുകവേ
നീ എന്നെ വിളിക്കുമ്പോലെ.

അപ്പോള്‍ നീ അടക്കം പറഞ്ഞു:
"നീ എന്നിലേക്ക്‌ വന്നോ, കുട്ടി?"
അതേ . . . അമ്മെ . . . ഞാന്‍ നിന്നിലേക്ക്‌ മടങ്ങി.
എന്നും കരയുന്ന ഒരു കുട്ടി,
ദൈവത്തിന്റെ നാടുകളിലേക്ക് പറന്നു;
അവന്റെ കൂട് കാണാന്‍ കഴിയാതെ,
അവന്‍ തിരിച്ചു വന്നു നിന്നില്‍ ജീവിതം തേടി.
ഞാന്‍ നിന്നിലേക്ക്‌ മടങ്ങി, മരുഭൂവേ.
വിറയല്‍ മാറ്റി, അലച്ചില്‍ നിര്‍ത്തി,
നിന്റെ  നിഗൂഡതയുടെ
രാത്രിവലക്കുള്ളില്‍ ഞാന്‍
വിഹരിക്കുന്നു
നജദിന്റെ മന്ദമാരുതന്‍ ശ്വസിച്ചു
അറാറിന്റെ സുഗന്ധം.
 നിന്നില്‍ ഞാന്‍ ജീവിക്കുന്നു 
കവിതയ്ക്കും നിലാവിനും വേണ്ടി.

അഭിപ്രായങ്ങള്‍

ഈ ബ്ലോഗിൽ നിന്നുള്ള ജനപ്രിയ പോസ്റ്റുകള്‍‌

ജുതുരൂന

ജുതുരൂന നദിയ ബര്‍ഹൌം     ചിന്തിക്കുമ്പോള്‍  അസാധാരണവും അനുഭവിക്കുമ്പോള്‍ ഭീകരവുമാണ് പ്രവാസം.ഒരു വ്യക്തിക്കും അവന്റെ ജന്മ ദേശത്തിനുമിടയിലും, സ്വത്വത്തിനും അതിന്റെ യഥാര്‍ത്ഥ വാസ സ്ഥലത്തിനും തമ്മില്‍ ഒരിക്കലും ഉണക്കാന്‍ കഴിയാത്ത അസഹനീയ മുറിവുണ്ടാക്കു ന്ന ഒന്നാണത്. അനിവാര്യമായ ദുഃഖം ഒരിക്കലും ഇല്ലാതാക്കാന്‍ കഴിയില്ല.   ------- എഡ്‌വേര്‍ഡ്  സയെദ്.           "എനിക്കുള്ള  ഉത്തരവ് അനുസരിക്കുക മാത്രമാണ്  ഞാന്‍ ചെയ്യുന്നത്" വസ്ത്രമുരിയാന്‍ ആവശ്യപ്പെടുമ്പോള്‍   ജോര്‍ദാനും പലെസ്തീനും ഇടയിലുള്ള അലെന്ബീ അതി ര്‍ത്തിയില്‍ വെച്ച് ഒരു സൈനികന്‍ എന്റെ പിതാവിനോട് പറഞ്ഞു. പാസ്പോര്ടുകള്‍ പരിശോ ധിക്കുമ്പോള്‍ ഞങ്ങളുടെ അറബി കുടുംബപ്പേര്  ശ്രദ്ധിച്ചയുടനെ വസ്ത്രമഴിച്ചുള്ള ഒരു സാധാര ണ ശരീരപരിശോധനയ്ക്കായി  സൈനികര്‍ വേര്‍തിരിച്ചു. ഫലെസ്തീനിലേക്കുള്ള എന്റെ വേനല്‍ കാല സന്ദര്‍ശന വേളകളില്‍ ആവര്‍ത്തിച്ചു കേട്ട് കൊണ്ടിരിക്കുന്ന വാക്കുകളാണിവ.       എനിയ്ക്കന്നു അഞ്ചു വയസ്സായിരുന്നു പ്രായം; അതുകൊണ്ട് എന്താണ് സംഭവിക്കുന്നതെന്ന്  പൂര്‍ണമായി അറിയില്ലായിരുന്നു. ഞങ്ങളോട് ഈ ആളുകള്‍ ആവശ്യപ്പെടുന്നതൊക്കെ എന്തി

മരണം

ഇന്നലെ എന്റെ കസിന്റെ ചായക്കടയിലെത്തുമ്പോള്‍  വളരെയൊന്നും വൈകിയിരുന്നില്ല. വീടിനകതുണ്ടാക്കുന്ന ഭക്ഷണം കഴിച്ചു മടുക്കുന്നത് കൊണ്ടല്ല ഒരു മലയാളി പ്രവാസി പുറത്തു പോയി ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നതെന്നറിയാം. പാര്‍സല്‍ വാങ്ങിക്കാന്‍ അവള്‍ പറഞ്ഞയച്ചതായിരുന്നു. ഒറ്റയ്ക്ക് വെള്ളിയാഴ്ച ബത്തയിലെയും ഗുരാബിയിലെയും തെരുവിലൂടെ നടക്കുകഎന്നത് വലിയൊരു പ്രയാസമാണ്. വളരെ ചെറിയ സൂചിക്കുഴയിലൂടെ നൂല്‍ കോര്‍ക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുംപോലെ. നടത്തത്തില്‍ ഓര്‍മിച്ചത്‌ പകല്‍ സമയമത്രയും പറഞ്ഞുവെച്ച ചില കാര്യങ്ങളായിരുന്നു. വലിയതും വ്യത്യസ്തരായതുമായ ഒരു ആണ്‍ പെണ്‍ സദസ്സ്. എങ്ങിനെയാണ് നമ്മുടെ കുടുംബ ജീവിതം കേട്ടിപടുക്കേന്ടതെന്നും ഭാര്യഭാര്താക്കന്മാരുടെ പങ്ക് ഒരു നല്ല കുടുംബത്തിനു എത്രത്തോളം ആവശ്യമാന്നെന്നുമുല്ലതായിരുന്നു അതിന്റെ കാതല്‍ എന്ന് പറയാം. അപ്പോഴാണ് മരണത്തെ കുറിച്ചുള്ള വലിയ ചെറിയ ചിന്തകള്‍ കടന്നു വന്നത്. രാവിലെ ജോലി സ്ഥലത്തേയ്ക്ക് പോയി വരുമ്പോള്‍ ഭര്‍ത്താവ് ജീവനോടെ വരുമോ എന്ന് ഒരു ചോദ്യം. ഉണ്ടാവാം അല്ലെങ്കില്‍ ഇല്ലായിരിക്കാം. ഉത്തരം ആരും പറയുകയോ ആര്‍കും കേള്‍ക്കുകയോ വേണ്ട. അതങ്ങിനെയാണല്ലോ. ഇവിടെയാണ് ദൈവത്തിന്റെ സാന്നിധ്യം എന്ന

കവിത

ശക്തിവീര്യം തറയില്‍ തകര്‍ന്ന മണ്‍ പാത്രം ജലം കോരിയെടുക്കാന്‍ കഴിയാത്ത കൈകള്‍ക് കീഴെ കിടന്നു നിലവിളിക്കുന്നു. സൂര്യന്‍ ഉച്ചത്തില്‍ ഉനര്ന്നിരിക്കുനൂ ഉരുക്കളെ നയിക്കുവാന്‍ ഉത്സാഹത്തില്‍ ചാട്ടവാര്‍രുയര്തുന്നു. തിളയ്ക്കുന്ന തീയില്‍ വെന്തുരുകുമ്പോഴും വിറയ്കുവാന്‍ പോലുമാവാതെ വീര്യം വിതുമ്പുന്നു- ചാരമേതുമില്ലാത്ത ശക്തിവീര്യം.