ഇതൊഴിവാക്കി പ്രധാന ഉള്ളടക്കത്തിലേക്ക് പോവുക

എന്റെ പ്രഭാതത്തോടുപമിക്കുമ്പോള്‍

ഇബ്നു ഫരിദ്


വിവര്‍ത്തനം: യൂസഫ്‌ എ. കെ.

എന്റെ പ്രഭാതത്തോടുപമിക്കുമ്പോള്‍ 
ദീര്‍ഘ  ദിന വെളിച്ചം  ഒരു  മിന്നല്‍  പോലെ 
എന്റെ പാന  സ്ഥലിയില്‍,
പാരാവാരം  ഒരു  തുള്ളി.

ഞാന്‍ സ്വയം  
എല്ലാം  വീക്ഷിച്ചു പരതുന്നു 
ഒരു  പക്ഷം  കടിഞ്ഞാണും നിയന്ത്രണവുമായി,
മറുഭാഗം വലിക്കുമ്പോഴും .
മുകള്‍ അവനുകീഴെ  വന്നപ്പോള്‍-
സര്‍വദിക്കും  നമിച്ച-
വന്റെ  നയിക്കും  മുഖത്തെ.
ഭൂമിയുടെ  കീഴ്  രണ്ടിനും  മീതെ.
കാരണം  ഞാന്‍  കീറിയത്  അടഞ്ഞതാണ്,
അടഞ്ഞത് പിളര്‍ക്കുന്നത്‌
എന്റെ വ്യക്ത വഴിയെങ്കിലും.

ഒരു  സന്കീര്‍ണതയുമില്ല-
കൂടിച്ചേരല്‍  തീര്‍ച്ചയുടെ  പാതയാണ് ;
എവിടെ  എന്നൊന്നില്ല
ശൂന്യാകാശം  മാത്രം
വേര്‍തിരിക്കുന്നത്  കൊണ്ട്.

അക്കമേയില്ല,
എന്നാല്‍  ബ്ളേഡ്‌   അറ്റം  പോലെ  മുറിക്കുന്നു,
സമയം   എന്നത് പോലുമില്ല  കാരണം
പരിധി  സമയപാലകന്റെ  സൃഷ്ടിയാണ്;

ഈ  ലോകത്തോ  അടുതതിലോ സമത്വമില്ല
ഞാന്‍  വളര്‍ത്തിയത്‌  ആര്‍ക്കു  തളര്ത്താം
എന്റെ  ആജ്ഞാവിധിയാര്‍ക്ക്
 നടപ്പിലാക്കാം.

രണ്ടിടത്തും എതിരാളിയില്ല,
ശാന്തിയാല്‍
അസമത്വം  കാണില്ല  നിങ്ങള്‍
മാനവ  സൃഷ്ടിപ്പില്‍.

അഭിപ്രായങ്ങള്‍

ഈ ബ്ലോഗിൽ നിന്നുള്ള ജനപ്രിയ പോസ്റ്റുകള്‍‌

ജുതുരൂന

ജുതുരൂന നദിയ ബര്‍ഹൌം     ചിന്തിക്കുമ്പോള്‍  അസാധാരണവും അനുഭവിക്കുമ്പോള്‍ ഭീകരവുമാണ് പ്രവാസം.ഒരു വ്യക്തിക്കും അവന്റെ ജന്മ ദേശത്തിനുമിടയിലും, സ്വത്വത്തിനും അതിന്റെ യഥാര്‍ത്ഥ വാസ സ്ഥലത്തിനും തമ്മില്‍ ഒരിക്കലും ഉണക്കാന്‍ കഴിയാത്ത അസഹനീയ മുറിവുണ്ടാക്കു ന്ന ഒന്നാണത്. അനിവാര്യമായ ദുഃഖം ഒരിക്കലും ഇല്ലാതാക്കാന്‍ കഴിയില്ല.   ------- എഡ്‌വേര്‍ഡ്  സയെദ്.           "എനിക്കുള്ള  ഉത്തരവ് അനുസരിക്കുക മാത്രമാണ്  ഞാന്‍ ചെയ്യുന്നത്" വസ്ത്രമുരിയാന്‍ ആവശ്യപ്പെടുമ്പോള്‍   ജോര്‍ദാനും പലെസ്തീനും ഇടയിലുള്ള അലെന്ബീ അതി ര്‍ത്തിയില്‍ വെച്ച് ഒരു സൈനികന്‍ എന്റെ പിതാവിനോട് പറഞ്ഞു. പാസ്പോര്ടുകള്‍ പരിശോ ധിക്കുമ്പോള്‍ ഞങ്ങളുടെ അറബി കുടുംബപ്പേര്  ശ്രദ്ധിച്ചയുടനെ വസ്ത്രമഴിച്ചുള്ള ഒരു സാധാര ണ ശരീരപരിശോധനയ്ക്കായി  സൈനികര്‍ വേര്‍തിരിച്ചു. ഫലെസ്തീനിലേക്കുള്ള എന്റെ വേനല്‍ കാല സന്ദര്‍ശന വേളകളില്‍ ആവര്‍ത്തിച്ചു കേട്ട് കൊണ്ടിരിക്കുന്ന വാക്കുകളാണിവ.       എനിയ്ക്കന്നു അഞ്ചു വയസ്സായിരുന്നു പ്രായം; അതുകൊണ്ട് എന്താണ് സംഭവിക്കുന്നതെന്ന്  പൂര്‍ണമായി അറിയില്ലായിരുന്നു. ഞങ്ങളോട് ഈ ആളുകള്‍ ആവശ്യപ്പെടുന്നതൊക്കെ എന്തി

മരണം

ഇന്നലെ എന്റെ കസിന്റെ ചായക്കടയിലെത്തുമ്പോള്‍  വളരെയൊന്നും വൈകിയിരുന്നില്ല. വീടിനകതുണ്ടാക്കുന്ന ഭക്ഷണം കഴിച്ചു മടുക്കുന്നത് കൊണ്ടല്ല ഒരു മലയാളി പ്രവാസി പുറത്തു പോയി ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നതെന്നറിയാം. പാര്‍സല്‍ വാങ്ങിക്കാന്‍ അവള്‍ പറഞ്ഞയച്ചതായിരുന്നു. ഒറ്റയ്ക്ക് വെള്ളിയാഴ്ച ബത്തയിലെയും ഗുരാബിയിലെയും തെരുവിലൂടെ നടക്കുകഎന്നത് വലിയൊരു പ്രയാസമാണ്. വളരെ ചെറിയ സൂചിക്കുഴയിലൂടെ നൂല്‍ കോര്‍ക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുംപോലെ. നടത്തത്തില്‍ ഓര്‍മിച്ചത്‌ പകല്‍ സമയമത്രയും പറഞ്ഞുവെച്ച ചില കാര്യങ്ങളായിരുന്നു. വലിയതും വ്യത്യസ്തരായതുമായ ഒരു ആണ്‍ പെണ്‍ സദസ്സ്. എങ്ങിനെയാണ് നമ്മുടെ കുടുംബ ജീവിതം കേട്ടിപടുക്കേന്ടതെന്നും ഭാര്യഭാര്താക്കന്മാരുടെ പങ്ക് ഒരു നല്ല കുടുംബത്തിനു എത്രത്തോളം ആവശ്യമാന്നെന്നുമുല്ലതായിരുന്നു അതിന്റെ കാതല്‍ എന്ന് പറയാം. അപ്പോഴാണ് മരണത്തെ കുറിച്ചുള്ള വലിയ ചെറിയ ചിന്തകള്‍ കടന്നു വന്നത്. രാവിലെ ജോലി സ്ഥലത്തേയ്ക്ക് പോയി വരുമ്പോള്‍ ഭര്‍ത്താവ് ജീവനോടെ വരുമോ എന്ന് ഒരു ചോദ്യം. ഉണ്ടാവാം അല്ലെങ്കില്‍ ഇല്ലായിരിക്കാം. ഉത്തരം ആരും പറയുകയോ ആര്‍കും കേള്‍ക്കുകയോ വേണ്ട. അതങ്ങിനെയാണല്ലോ. ഇവിടെയാണ് ദൈവത്തിന്റെ സാന്നിധ്യം എന്ന

കവിത

ശക്തിവീര്യം തറയില്‍ തകര്‍ന്ന മണ്‍ പാത്രം ജലം കോരിയെടുക്കാന്‍ കഴിയാത്ത കൈകള്‍ക് കീഴെ കിടന്നു നിലവിളിക്കുന്നു. സൂര്യന്‍ ഉച്ചത്തില്‍ ഉനര്ന്നിരിക്കുനൂ ഉരുക്കളെ നയിക്കുവാന്‍ ഉത്സാഹത്തില്‍ ചാട്ടവാര്‍രുയര്തുന്നു. തിളയ്ക്കുന്ന തീയില്‍ വെന്തുരുകുമ്പോഴും വിറയ്കുവാന്‍ പോലുമാവാതെ വീര്യം വിതുമ്പുന്നു- ചാരമേതുമില്ലാത്ത ശക്തിവീര്യം.